Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Χαραμάδα Ελπίδας

Έχω την τύχη και την ατυχία να κυκλοφορώ αρκετά στους δρόμους τιης Αθήνας και να μαζεύω διάφορες εικόνες κι εμπειρίες... Άλλες καλές, άλλες κακές, άλλες διασκεδαστικές κι άλλες ψυχοφθόρες.

Στη σημερινή μου επαγγελματική "βόλτα" είδα κάτι, το οποίο με ευχαρίστησε αρκετά και με έκανε να πιστέψω, πως δεν έχουν χαθεί τα πάντα γύρω μας! Είδα κάτι τόσο απλό, μα και τόσο σύνθετο στις μέρες μας, που φαντάζει μαγική εικόνα.

Υπήρχε, που λέτε, σε μία αυτοσχέδια πινακίδα στη γωνία ενός σπιτιού, η ακόλουθη ανακοίνωση: "Σας ευχαριστούμε, που ακούσατε την παράκληση μας και πετάτε τα σκουπίδια σας στους κάδους απέναντι"....

Πριν κάποιους μήνες στην ίδια θέση υπήρχε μία άλλη πινακίδα, που έγραφε: "Σας παρακαλούμε, πετάτε τα απορρίματά σας στους απέναντι κάδους".

Ο δημιουργός της πινακίδας, απλά, μας έδωσε ένα μεγάλο μάθημα! Μία δυνατή γροθιά στο στομάχι... Μας έβγαλε από το ζωικό βασίλειο με τα κτηνώδη ένστικτα και μας θύμισε, πως είμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Όλο αυτό με κάτι απλό: Με την ευγένεια και την ανθρωπιά. Με αυτά τα όπλα κατάφερε τους γείτονες του να συμπεριφερθούν σαν νοήμονες πολίτες. Με αυτή την πινακίδα, οδήγησε τους υπολοίπους να σεβαστούν όχι μόνο εκείνον, αλλά και την πόλη και τους νόμους.

Κακά τα ψέμματα.. Η ευγένεια, η ανθρωπιά και το ήθος είναι ισχυρότερα όλων των νόμων και διατάξεων! "Παραβάτες" είμαστε όλοι μας! Κάποια στιγμή στη ζωή μας κάποιο νόμο παραβήκαμε. Άλλοι μικρότερο, άλλοι μεγαλύτερο.

Η "απαντητική"¨πινακίδα του συμπολίτη μας είναι η αναγκαία επιβράβευση κάθε σωστής πράξης.

Το ζήτημα είναι, γιατί να φτάσει ο εν λόγω κύριος (ή κυρία) να γράψει πινακίδα για το προφανές και για ποιό λόγο να μας κάνει εντύπωση το ότι η παράκλησή του εισακούστηκε. Δε συζητώ την έκπληξή μου, μόλις είδα τη νέα πινακίδα με τις ευχαριστίες....

Κάποτε ο πατέρας μου μού είχε πει, ότι φως στο "τούνελ" υπάρχει. Μόνο που έρχεται από την είσοδό του, αφού η διαδρομή είναι μεγάλη και σκοτεινή. Αναφερόταν στην γενικότερη κατάσταση των ημερών μας. Σήμερα έιδα, λοιπόν, μία χαραμάδα στο "τούνελ"! Μία χαραμάδα, που φώτιζε τη διαδρομή μέχρι την επόμενη...

Σημείωση: Η πινακίδα υπάρχει στην δισταύρωση των οδών Ηλία Ηλιού κι Αρέτωνος στο Νέο Κόσμο.

Μετά τιμής

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

Dura lex, sed lex

Μία σύντομη ιστορία:

Στην απέναντι μεριά του Ατλαντικού, κάποιος δικηγόρος αγόρασε μία πολύτιμη κασετίνα με πούρα. Θέλησε να τα ασφαλίσει από κάθε κίνδυνο... Κλοπή, φωτιά, καταστροφή.....

Πέρασε ένα χρονικό διάστημα κι ο συμπαθέστατος δικηγόρος μας επισκέφτηκε την ασφαλιστική του και την ενημέρωσε, πως πρέπει να τον αποζημιώσουν για τα πούρα του. Ο λόγος απλός: ΤΑ ΚΑΠΝΙΣΕ!

Μη γελάτε καθόλου! Είχε ασφαλίσει τα πανάκριβά του πούρα και για φωτιά. Τα πούρα κάηκαν.. Ασχέτως αν είναι η λογική εξέλιξη ενός πούρου.

Η ασφαλιστική, όπως είναι φυσικό, αρνήθηκε να τον αποζημιώσει κι η κατάσταση πήρε την άγουσα για τις δικαστικές αίθουσες.

Η απόφαση του δικαστηρίου; Δικαίωσε τον φίλο μας το δικηγόρο!

Το σκεπτικό; Απλό! Η ασφαλιστική εταιρεία δεν είχε φανταστεί ποτέ τέτοια εξέλιξη του ασφαλιστηρίου της, οπότε δεν ανέφερε πουθενά, πως η ασφάλεια πυρός δεν έχει ισχύ σε περίπτωση καπνίσματος των πούρων!

Μη γελάτε καθόλου: Και Σας το λέω, επειδή η ιστορία έχει και συνέχεια...

Μη νομίζετε, ότι η ασφαλιστική εταιρεία εγκατέλειψε τόσο απλά τη μάχη. Για την ακρίβεια, ούτε τη μάχη εγκατέλειψε, ούτε τα 15.000 δολλάρια που αποζημίωσε τον δικηγόρο.

"Έσυρε", λοιπόν τον φίλο  μας στα δικαστήρια. Σαν κατηγορούμενο αυτή τη φορά. Προς δική Σας πληροφόρηση, το νομοθετικό σύστημα των Ηνωμένων Πολιτειών δικαίωσε την ασφαλιστική εταιρεία κι υποχρέωσε τον δικηγόρο να την αποζημιώσει με 24.000 δολλάρια!

Μή γελάτε... Έχει και συνέχεια! Εκτός από τα 24.000 δολλάρια που έπρεπε να καταβάλλει ο συμπαθέστατος (κι ατυχέστατος) νομικός, οδηγήθηκε στη φυλακή για 24 μήνες χωρίς αναστολή!!

Το σκεπτικό της απόφασης απολύτως σωστό: Ο δικηγόρος κατηγορήθηκε για εμπρησμό ασφαλισμένης περιουσίας με σκοπό το οικονομικό όφελος...

Τώρα σκεφτείτε λίγο...

Κάπως έτσι χτίζονται οι αυτοκρατορίες, τελικά! Όσο ηλίθιο κι αν μας φαίνεται το περιστατικό, που Σας ανέφερα, δεν παύει να είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ τήρηση των νόμων!

Από την αρχή μέχρι το τέλος, η ιστορία διέπεται από την ανοησία, αλλά και την ορθή λειτουργία. Προσφέρει στον πολίτη την ασφάλεια, που είναι αναγκαία στις μέρες μας. Τον κάνει να εμπιστευτεί το κράτος και να πιστέψει, πως ζει σε ένα ευνομούμενο περιβάλλον.

Με την πρακτική αυτή ο πολίτης εμπιστεύεται, σχεδόν, τυφλά το σύστημα στο σύνολό του..

Μη Σας ξενίζει, οπότε, το ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των αμερικανών υπηκόων δεν είδαν σε καμμία των περιπτώσεων την οικονομική κρίση να έρχεται! Είχαν εφησυχαστεί από τις διαβεβαιώσεις των "ανωτέρων" περί ορθής και λογικής λειτουργίας...

Σημείωση: Πόσο μεγάλο Σας φαίνεται το χάσμα των κρατικών μηχανισμών, μεταξύ ημών κι υμών? Εδώ, ακόμα κι αποδεδειγμένο δίκαιο να έχεις, διστάζεις να προσφύγεις στα δικαστήρια με το φόβο της ταλαιπωρίας και της εξέλιξης της δίκης....

Μετά τιμής