Χρόνια Σας καλά και πολλά, φίλοι μου!
Χριστός ανέστη, ευκαιρίας δοθείσης! Έγινε κι αυτή τη χρονιά το θαύμα...
Ο Κύριος ανέστη, βεβαίως, δια τη σωτηρίαν του ανθρωπίνου είδους. Εν Ελλάδι η σωτηρία αυτή μοιάζει Γολγοθάς...
Κι ο Ιησούς μας κι ο Λάζαρος πάταξαν το θάνατο κι ανέβηκαν εις τους Ουρανούς. Για εμάς, φυσικά, δεν είναι τόσο απλό.. Όπως απλή δεν είναι κι η σωτηρία της ψυχής! Ειδικά στην Ελλάδα το σωτήριο έτος 2009! Όχι πως ήταν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά είμαστε μελετητές της σημερινής εποχής. Όχι αστεία...
Φάγαμε όλοι το κρεατάκι μας, πήγαμε στον Επιτάφειο, στην Ανάσταση, βγήκαμε να γιορτάσουμε την επικράτηση του Θεανθρώπου, και κατά συνέπεια τη δική μας, έναντι του θανάτου, πληρώσαμε διόδια, βενζίνες, εμπόρους... Ανεστήθη λίγο κι η αγορά!
Βέβαια τα παράπονα, παράπονα! Οι έμποροι ήθελαν περισσότερη (πελατεία) κι οι καταναλωτές λιγότερη (κερδο- και καιρο-σκοπία)... Ικανοποίηση πουθενά! Είναι αχάριστος ο Έλληνας, φίλοι μου. Σας το έχω πει και παλαιότερα...
Ήμουν από τους τυχερούς, που έμειναν στη Αθήνα τις άγιες τούτες μέρες. Τυχερός και μη το γελάτε..
Για ακόμα μία φορά η Αττική μου έδειξε το ΤΕΛΕΙΟ της πρόσωπο! Για ακόμα μία φορά η Αττική προσπάθησε να αναρρώσει από τον κατά συρροή βιασμό της....
Δυστυχώς οι μέρες για την "αποθεραπεία" αυτή δεν ήταν αρκετές. Οι "καννίβαλοι" επιστρέφουν σιγά-σιγά...
Μη μου επιτεθείτε για το "καννίβαλοι"! Απλά, με τον τρόπο που τρώμε τη σάρκα της πανέμορφης αυτής πόλης, μόνο αυτός ο χαρακτηρισμός μου φαντάζει ιδανικός!
Είναι μαγική η Αθήνα μας, παιδιά... Από την Πέμπτη και μετά όλα άλλαξαν.. Έγινε μία διαφορετική πόλη. Ανθρώπινη, ζεστή, ευέλικτη...
Τα πάντα ήταν διαφορετικά! Από τις μετακινήσεις μέχρι την ατμόσφαιρα. Η διαφορά αυτή έκανε και τους ανθρώπους διαφορετικούς...
Όσοι μέιναμε εδώ ήμασταν ηρεμότεροι, πιο χαμογελαστοί.... Βλέπετε, μία το πνεύμα των ημερών, μία η αλλαγμένη αυτή Αθήνα, μας σχηματίστηκε ένα χαμόγελο.
Μην πάτε μακρυά! Μόνο το ότι για να πας από τη Βάρκιζα στο κέντρο της Αθήνας χρειαζόντουσαν 20 λεπτά, πιστεύω λέει πολλά κι εξηγεί ακόμα περισσότερα! Δε συζητώ το θέμα της στάθμευσης, επειδή θα με ζηλέψετε!
Η πόλη μας δε μπορεί να "φιλοξενήσει" τόσους ανθρώπους, φίλοι μου. Αυτό το ξέρουμε καιρό τώρα. Δυστυχώς, ούτε η επαρχία μας μπορεί να "κρατήσει" όσους έχουν φύγει... Γνωστό κι αυτό από καιρό.
Μία σκέψη θα μοιραστώ μαζί Σας, όμως... Μήπως είμστε εμείς οι ίδιοι, που εξοντώσαμε και την Αττική και την επαρχία μας??
Μήπως εάν επιστρέφαμε στις περιοχές μας, θα ήταν καλύτερα... Θα γέμιζαν τα χωριά κι οι πόλεις. Θα δημιουργούντουσαν ευκαιρίες κι υποδομές. Ίσως... Μία σκέψη είναι...
Ίσως πάλι να μη γινόταν και τίποτα από αυτά! Ζούμε στην Ελλάδα κι ο παραλογισμός είναι η κύρια ασχολία μας...
Ευτυχώς ή δυστυχώς δεν κατάγομαι από κάποια περιοχή εκτός Αττικής. Είχα την τύχη και την ατυχία να γεννηθώ στην Αθήνα, όπως κι οι δικοί μου. Είχα την τύχη και την ατυχία να μην έχω κάποιο χωριό...
Η ύπαρξη όλου αυτού του κόσμου στην Αττική, της δίνει μία ξεχωριστή γεύση! Μία γλυκόξινη καθημερινότητα...
Είναι πραγματικά μαγικό αυτό το "μελίσσι", που λέγεται Αττική! Περίπου 5 εκατομμύρια "μέλισσες" ζούμε εδώ και δημιουργούμε έναν τρομακτικό "παλμό"! Μία θορυβώδη πόλη, με ονειρεμένους κατοίκους!
Σκέφτομαι πολλές φορές, πως θα ήταν η Αττική μόνο με τους γηγενής... Πιθανότατα να ήταν ένα "χωριό", όπως παλιά.. Λίγο μεγαλύτερο, φυσικά, αλλά όχι όπως σήμερα.
Δεν είμαι σίγουρος, ότι θα μου άρεσε! Βλέπετε, έχω συνηθίσει το θόρυβο, την ταλαιπωρία, τον κόσμο. Δεν ξέρω, πως θα αισθανόμουν χωρίς όλο αυτό...
Ίσως να μου αρέσει η Αθήνα, όταν μένω μόνος εδώ, όπως ακριβώς αρέσουν και σε όσους φεύγουν, τα χωριά τους. Τα βλέπουμε σαν "ταξιδιωτικούς προορισμούς"! Εντελώς εκδρομικά...
Καλά να γυρίσετε, φίλοι μου! Η πόλη ΣΑΣ, Σας περιμένει...
Για μία ακόμα φορά εύχομαι σε όλους τους Έλληνες χρόνια καλά και πολλά...
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Μετά τιμής...
