Ενοχλητικό

Διαβάζοντας διάφορες εφημερίδες (όπως λόγου χάριν το "Πρώτο Θέμα" σε θέμα της Άντζυς Σταθάτου) και διάφορα e-mail, το μάτι μου έπεσε πάνω στα προσωπικά αντικείμενα του Αρχιεπισκόπυ Χριστόδουλου.

Σας παραθέτω μία καταγραφή τους:

"Ξεσφράγισαν το σφραγισμένο ιδιαίτερο δωμάτιο του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου στο Παλαιό Ψυχικό και βρήκαν πάρα πολλά αντικείμενα μεγάλης χρηματικής αξίας. Τα κατέγραψε επιτροπή την οποία αποτελούσαν δικαστικές αρχές, ο διευθυντής της αστυνομίας, ο εκπρόσωπος της εφορίας, ένας συμβολαιογράφος, ο αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Χρυσικός, ο πρώην αρχιερατικός επίτροπος Θωμάς Συνοδινός, ο γνωστός Βρεσθένης Θεόκλητος Κουμαριανός, και δύο διάκονοι του Χριστόδουλου.
Τα πράγματα που καταγράφηκαν βρίσκονταν τόσο στο ιδιαίτερο δωμάτιο του Χριστόδουλου όσο και στα βεστιάριά του(= ιματιοθήκες) και στο υπόλοιπο ανάκτορό του. Μόνο τα μικροαντικείμενα τρεχούσης χρήσεως του δωματίου του ξεπερνούν σε αξία το ένα εκατομμύριο ευρώ.

Αραδιάζουμε μερικά χαρακτηριστικά από τα καταγραμμένα.

600 ζεύγη χρυσά ή αργυρά μανικετόκουμπα. Απ' αυτά τα 140 ζευγάρια έχουν διαμάντια και μερικά έχουν ζαφείρια.
Πάνω από 100 πολύτιμα χρυσά και αργυρά στυλό και πέννες ανεκτίμητης αξίας.
Πάρα πολλοί χρυσοί και αργυροί σταυροί ευλογίας με πολύτιμα πετράδια.
Πολλές αρχαίες εικόνες. 30.000 ευρώ και 9 χρυσές λίρες σε φάκελο για τον π. Θωμά Συνοδινό.
Ένας μεγάλος πολυτιμότατος πολυέλαιος Baccarat αξίας 50.000.ευρώ η ανώτερη φίρμα στον κόσμο.
Καναπέδες και πολυθρόνες του σαλονιού, των γραφείων και των δωματίων από τις δυό ακριβότερες φίρμες του κόσμου Versace και Armani.
Μεταξωτές κουρτίνες πολυτιμότατες από τις καλλίτερες φίρμες στον κόσμο σε όλο το ανάκτορο.
Εκατοντάδες λευκά πουκάμισα, τα περισσότερα μεταξωτά.
Εκατοντάδες μαύρα παντελόνια πανάκριβα.
Εκατοντάδες ζεύγη παπουτσιών όλα από τις δυό ακριβώτερες φίρμες του κόσμου Sebago και Church' s, απ' αυτά που φορούν μόνο οι Άγγλοι πρίγκηπες, λόρδοι και άλλοι αριστοκράτες. Ο Χριστόδουλος φορούσε μόνο τέτοια παπούτσια, που το κάθε ζεύγος τιμάται πάνω από 1.000 χίλια ευρώ. ( Όταν ανατράπηκε ο δικτάτωρ των Φιλιππίνων Μάρκος, βρέθηκε ότι η γυναίκα του είχε 80 ζεύγη παπουτσιών, ακριβά βέβαια αλλά συνηθισμένα).
Τρείς δεκάδες σέτ με καθημερινά δεσποτικά άμφια.
50 επίσημες και μεγαλοπρεπείς αρχιερατικές στολές αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ η κάθε μία.
12 στέμματα ( μίτρες ) από χρυσό και πολυτίμους λίθους αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ το καθένα. Κυρίως έχουν διαμάντια.
100 εγκόλπια χρυσά και γεμάτα πολυτίμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ζαφείρια, αξίας 100.000 ευρώ το καθένα.
200 εγκόλπιοι σταυροί ίσης αξίας και παρόμοιας διακοσμήσεως ο καθένας.
25 ποιμαντορικές ράβδοι (πατερίτσες) χρυσές και αργυρές και ελεφάντινες (φιλντισένιες) γεμάτες πολυτίμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ρουμπίνια, αξίας κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ η κάθε μία. 40 απλές αργυρές ράβδοι (βακτηρίες, μπαστούνια) με ημιπολυτίμους λίθους, αξίας 20.000 ευρώ η κάθε μία.
Δύο υπερπολύτιμα δισκοπότηρα χρυσά, σκαλιστά έργα τέχνης, με πολυτίμους λίθους, δώρα το ένα του Βαρθολομαίου και το άλλο του πάπα Ρώμης Βενεδίκτου.
Δεκάδες χρυσά και αργυρά κηροπήγια (δικηροτρίκηρα).
Δεκάδες χρυσά και αργυρά επιτραπέζια κηροπήγια με πολυτίμους λίθους.
Πολλές δεκάδες αργυροί δίσκοι σερβιρίσματος και κεράσματος.
Δεκάδες αργυρές φρουτιέρες.
Εκατοντάδες δωδεκάδων ποτήρια αργυρά και κρυστάλλινα υψηλής αξίας. Εκατοντάδες πανάκριβα αργυρά κρυστάλλινα και πορσελάνινα σερβίτσια ανυπολόγιστης αξίας.
Εκατοντάδες δωδεκάδες πανάκριβα χρυσά και αργυρά κουταλομαχαιροπήρουνα φίρμας Christofie, που είναι η ακριβώτερη στον κόσμο.
Εκατοντάδες πορσελάνινες δωδεκάδες πιάτων.
Εκατοντάδες πορσελάνινες και αργυρές πιατέλλες.
Βαρύτιμες μεταξωτές κουρτίνες σε όλο το ανάκτορο.
Εκατοντάδες ζεύγη μεταξωτές μπιζάμες.
Δεκάδες μεταξωτές κλινοστρωμνές και μαξιλάρια.
Τέσσερες ζωγραφικοί πίνακες αμύθητης αξίας που ανήκουν στο Μουσείο Μπενάκη και τους νοίκιαζε με μηνιαίο μίσθωμα που του καθενός η αξία είναι όσο τα μηνιαία μισθώματα τριών μεγάλων και πολυτελών ρετιρέ.
Έξι γκραβούρες με πανάκριβο μηνιαίο μίσθωμα από το ίδιο Μουσείο.
Πάρα πολλά και πανάκριβα έπιπλα από πολύτιμα ξύλα υφάσματα μέταλλα και γυαλιά, φτιαγμένα από τις 4 μεγαλύτερες και ακριβώτερες φίρμες στον κόσμο.
Τα αρχιτεκτονικά σχέδια για δύο βίλλες-ανάκτορα του Χριστοδούλου, για να ξεκουράζεται, που θα κτίζονταν σε τεράστια οικόπεδά του πανύψηλης αξίας, ένα στην Ερμιονίδα και ένα στον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο σε πανέμορφες τοποθεσίες.
Ένα τεράστιο ποσό (πολλά εκατομμύρια ευρώ ), για να κτιστή ειδικό μουσείο με την επωνυμία «Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», για να φυλάγωνται και να εκτίθενται εκεί σε κοινή θέα οι στολές, οι μίτρες, οι πατερίτσες, και όλα τα λειτουργικά και μη λειτουργικά κοσμήματα και σκεύη του Χριστόδουλου στους αιώνες των αιώνων, μαζί
και με τα έξοδα συντηρήσεως τόσο του μουσείου όσο και των εκθεμάτων, και με τους μισθούς των υπαλλήλων του μουσείου.

...Και μια ξεραμένη πορτοκαλάδα στο ποτήρι, πάνω στο γραφείο του, την οποία δεν πρόλαβε να πιή, γιατί πέθανε. Είχε μέσα και το καλαμάκι.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πρόεδρος δημοκρατίας ή πρωθυπουργός, πρώην και τωρινός, ή βιομήχανος ή εφοπλιστής που να έχη σπίτι με τέτοια οικοσκευή και τέτοια ρούχα, παπούτσια και κοσμήματα.

Δεν έρχεται όμως πρώτος στον κόσμο ο Χριστόδουλος, αλλά μόλις τρίτος. Οι δυό πλουσιώτεροί του είναι η βασίλισσα της Αγγλίας και ο σουλτάνος του Βόρνεο.
Υπολογίζεται, ότι τον περνούσε και ο δικτάτωρ της Ρουμανίας Τσαουσέσκου.

Άνθρωποι του Χριστόδουλου λένε ότι στο χρηματοκιβώτιο του σπιτιού του υπήρχαν κατά τις τελευταίες ώρες του και 7 εκατομμύρια ευρώ για τις τρέχουσες ανάγκες (καθημερινά ψώνια κ.λ.π), τα οποία όμως παρ' όλες τις έρευνες δεν βρέθηκαν.

Και όλα αυτά ήταν μόνο το πρόχειρο πορτοφόλι του Χριστόδουλου για τα καθημερινά έξοδά του.
Αγνοείται, τελείως πού βρίσκονται οι κύριες καταθέσεις του στο εξωτερικό ή εσωτερικό, μετοχές, επενδύσεις, ακίνητα, κ.λ.π.
Θα πούν μερικοί κακοπροαίρετοι. «Και τι τα ήθελε όλ' αυτά ο αρχιεπίσκοπος ;».
Δεν σκέφτονται οι αδιάκριτοι και απερίσκεπτοι ότι ο Χριστόδουλος όλ' αυτά τα εξοικονόμησε, επειδή του χρειάζονταν για το εισιτήριο του στον παράδεισο;

Οι ευσεβείς χριστιανοί πρέπει να ζουν με λιτότητα και συνετή οικονομία, ώστε να ρίχνουν στο δίσκο της Εκκλησίας όσο μπορούν μεγαλύτερο οβολό, διότι είναι κρίμα ένας αρχιεπίσκοπος να μην μπορέση να συγκεντρώση το ποσό που του χρειάζεται για να κόψη ένα εισιτήριο για τον παράδεισο, σαν αυτό του αρχιεπισκόπου
Χριστόδουλου.

Αυτός είναι « Ο Χριστόδουλός σας», όπως είπε κάποτε κι ο ίδιος."

Σας παρακαλώ να αφαιρέσετε τα σχόλια του συντάκτη του παραπάνω κειμένου και να παραμείνετε μόνο στην αναφορά. Σας το παραθέτω ολόκληρο, ώστε να μην προσβάλω τον δημιουργό του e-mail.

Το μόνο που ενόχλησε εμένα είναι τα 7 εκατομμύρια ευρώ...

Όλα τα υπόλοιπα μπορώ να τα θεωρήσω δώρα στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου, αλλά τα χρήματα, απλά, δε μπορώ να το δεχτώ. Δυστυχώς...

Ανέκαθεν θεωρούσα τον κεκοιμισμένο Αρχιεπίσκοπο χαρισματική κι ηγετική φυσιογνωμία. Στο άκουσμα της χρηματικής του περιουσίας, απογοητεύτηκα αρκετά...

Είτε επειδή δε τα χρειαζόταν,είτε επειδή θα μπορούσαν αυτά τα χρήματα να έχουν προωθηθεί σε οικογένειες κι ανθρώπους, που τα είχαν ανάγκη..

Έχω πάψει από καιρό να πιστεύω στο ιερατείο στο σύνολό του. Εξαιρέσεις υπάρχουν, αλλά, πιθανολογώ, λιγοστές. Τον Αρχιεπίσκοπο τον είχα γνωρίσει προσωπικά (είχα αυτή την τιμή) και τον εκτιμούσα σαν ηγέτη σε υπέρτατο βαθμό.

Εξέπεσε λίγο στα μάτια μου με το άκουσμα αυτού του ποσού, αλλά η φυσιογνωμία του παραμένει υψηλά στην εκτίμησή μου.

Αιωνία του η μνήμη...

Σημείωση: Θεωρώ, τουλάχιστον, ασεβές να αναφέρεσαι με πικρόχολα σχόλια σε κάποιον νεκρό. Όποιος κι αν είναι εκείνος...

Μετά τιμής

Εν Αφήσσω...

Μετά από ένα περιπετειώδες Σαββατοκύριακο κι εν όψει της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωμβρίου, σκέφτηκα να δημοσιεύσω μία ανάρτηση με ελαφρύ περιεχόμενο.

Το περιεχόμενο μπορεί να είναι ελαφρύ, αλλά η σημασία του είναι εξαιρετικά πολύτιμη! Ίσως επειδή μέσα στην ανάρτηση αυτή θα βρείτε πολλά στοιχεία του Έλληνα, τα οποία, όμως, δε του επιτρέπει η καθημερινότητα να εξωτερικέυει.

Όταν το καλοκαίρι πήγα στην παραλιακή μεριά του Πηλίου, σίγουρα δεν ήξερα πως θα κατέληγα σε ένα μικρό, γραφικό χωριουδάκι, το οποίο τείνει να γίνει το χωριό, που ποτέ δεν είχα.

Μικρή κοινωνία αυτή της Αφήσσου... Ειδικά το χειμώνα, αυτό το μικρό παραθαλάσσιο "νησάκι" του Πηλίου, που βρέχεται από τον Παγασητικό, σχεδόν ερημώνει. Τα "τουριστικά" στο σύνολό τους κλείνουν και μένουν οι ελάχιστοι κάτοικοι να φυλάνετις υπέροχες Θερμοπύλες τους.

Το καλοκαίρι το υπέροχο αυτό χωριό, ξεχειλίζει από ζωή. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ... Όλα στην παραλία κι όλα υπέροχα, ανθρώπινα κι οικονομικά. Από το μώλο η Άφησσος θυμίζειμια όμορφη γωνιά κάποιου νησιού μας. Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για έναν μικρό παράδεισο, μόλις, 26 χιλιόμετρα από τον Βόλο.

Από την πρώτη στιγμή σε κερδίζει ο ευλογημένος αυτός τόπος.. Με 3 υπέροχες παραλίες να τον λούζουν ( την Καλλιφτέρη, το Λαγούδι και τον Αμποβό ) και τη γραφικότητά του να σε συνεπαίρνουν. Με διάφορους κοντινούς και λίγο πιο μακρινούς προορισμούς να συμπληρώνουν το "πακέτο", η Άφησσος αποτελεί έναν ολοκληρωμένο προορισμό για χειμώνα και καλοκαίρι.

Αυτό, όμως, που πραγματικά σε "δένει" με το χωριουδάκι αυτό είναι ο κόσμος του... Δε χρειάστηκαν παρά λίγες μόνο μέρες, για να μας δεχτούν όλοι οι κάτοικοι και να γίνουμε μία παρέα. Να μιλάμε σα φίλοι από χρόνια, να τρώμε παρέα, να διασκεδάζουμε και να μας γεμίζουν δώρα, ευχές και χαμόγελα φεύγοντας.

Ευχές για γρήγορη αντάμωση, οι οποίες είναι πέρα ως πέρα πραγματικές! Ευχές, οι οποίες ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν πραγματικότητα...

Επιστρέψαμε, λοιπόν, κι απλά διαπιστώσαμε την ειλικρίνεια των ανθρώπων αυτών! Όλοι με το χαμόγελο στα χείλη, επειδή οι ευχές μας πραγματοποιήθηκαν... Όλοι μας υποδέχτηκαν με έναν καλό λόγο και μία ανοικτή αγκαλιά σα γνώριμοι από χρόνια.

Ειδικά οι 2 καλοί μας φίλοι... Ο Γιάννης κι η Αθανασία, ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου ΚΑΤΙΑ στην πλατεία του χωριού. Άνοιξαν το ξενοδοχείο μόνο για εμάς και μας περιποιήθηκαν σαν οικογένεια. Άνθρωποι ανοιχτοί, καλόκαρδοι με μεγάλη άνεση στο να σε κερδίσουν από την πρώτη στιγμή. Για το ξενοδοχείο δεν έχω κάτι να πω. Μία μαγεία (www.hotel-katia.gr), η οποία σε βοηθά να γνωρίσεις καλά τους ανθρώπους αυτούς...

Ένα αγαπημένο ζευγάρι, το οποίο φροντίζει να ζήσεις το τέλειο. Από την καθαριότητα του ξενοδοχείου, την υπέροχη θέα, τα ζεστά δωμάτια μέχρι το χαμόγελό και την εκπληκτική φιλοξενία τους...

Ας πάμε λίγο πιο δίπλα. Λίγα μόνο μέτρα μακρυά είναι το "Μανώλια"... Ένα μικρό μπαράκι, το οποίο γεμίζει από τον ιδιοκτήτη και τους πελάτες του. Ο Ανδρέας έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα κλίμα παρέας, και μάλιστα καλής.. Όταν περνάς τη στενή πόρτα του μαγαζιού, μπαίνεις σε έναν άλλο κόσμο! Καλοσυνάτο κι ευδιάθετο!

Φυσικά δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον Τάκη! Μία ταβέρνα υπό τις οδηγίες του, Σας πάει αλλού... Σε έναν φανταστικό κόσμο γεύσεων, γεμάτο μεράκι και γνώση της κουζίνας! Μακράν ο καλύτερος κι υγιεινότερος χοιρινός γύρος του ελλαδικού χώρου... Ο εν λόγω κύριος, το χειμώνα θα φροντίσει να μας ζεστάνει όλους με το καλύτερο λευκό κρασί, που έχω δοκιμάσει. Τελικά, ίσως, είχε δίκιο: Το κρασί θέλει αγάπη, δεν είναι επάγγελμα. Θέλει ξενύχτια και γλυκόλογα, σα μία αιώνια ερωμένη. Μακάρι να ευχαριστηθεί όλη η Ελλάδα τα 200+ βαρέλια παραγωγής του και το νέο του κατάστημα να γίνει γνωστό παντού. Το αξίζει άλλωστε! Το αξίζει κι εκείνος και το κρασί του!

Πόσους, πια να θυμηθώ..... Από τη "Σελήνη" και το "Marabu" μέχρι τις ατελείωτες ώρες στις ξαπλώστρες... Δεν περιγράφονται αυτά, φίλοι μου, και δεν πληρώνονται...

Πόσο, άλλωτε, να πληρώσεις τη ζεστασιά και το χαμόγελο? Πόσο να χρεώσεις το μεράκι και τον επαγγελματισμό? Πως να κοστολογήσεις τη λύπη Σου, όταν αφήνεις ετούτο το ευλογημένο χωριό? Σας το λέω ξανά: ευλογημένο, όχι μόνο λόγω θέσης, αλλά κυρίως λόγω ανθρώπων!

Φεύγοντας Σου μένει μία πικρή γεύση... Όσο τέλεια κι αν έχεις περάσει, ποτέ οι μέρες δε φαντάζουν αρκετές. Πάντα θα ήθελες να έχεις άλλη μία (τουλάχιστον)! Το χαμόγελο για λίγο αφήνει τη θέση του στη νοσταλγία φτάνοντας στο Βόλο.. Σκέφτεσαι πόσο κοντά και πόσο μακρυά είναι η Άφησσος... Σκέφτεσαι, πως σε περιμένει το θηρίο, που λέγεται "Αθήνα", έτοιμο να σε κατασπαράξει.

Ακριβώς σε αυτή τη σκέψη εμφανίζεται το υπέροχο συναίσθημα της επιστροφής στο χωριουδάκι μας! Συνειδητοποιείς, πόσο κοντά είναι κι ότι οι άνθρωποι θα Σε περιμένουν, όποτε το επιθυμήσεις! Με ένα τηλέφωνο ΟΛΟΙ θα είναι στις θέσεις τους, έτοιμοι να σε υποδεχτούν με το δικό τους μοναδικό τρόπο. Αυτό ήταν: Συνεχίζεις το δρόμο Σου ήρεμος κι ευτυχισμόνος, επειδή ξέρεις, πού θα πας την επόμενη φορά, όταν θα έχεις ανάγκη να αποδράσεις!!

Θέλω να πω και κάτι στους Αφησσιώτες: Σας ευχαριστούμε... Να είστε σίγουροι, πως θα επιστρέψουμε σύντομα. Άλλωστε, ίσως, να μην έχουμε φύγει ποτέ από εκεί......

Μετά τιμής