Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Κραχ, Κρουχ κι άλλες αηδίες...

Σας εγκατέλειψα εδώ και κάποιες ημέρες, επειδή το πρόγραμμά μου είναι λίγο πιο γεμάτο από νταλίκα, που κυκλοφορεί στην εθνική το Σάββατο, παρά τις απαγορεύσεις...

Είπα να βρω λίγο χρόνο να λύσω κάποιες απορίες σχετικά με το κραχ, τις πτωχεύσεις και τους λόγους για τους οποίους οι φίλοι μας στην άλλη πλευρά της θάλλασας αντιμετωπίζουν τόσο μεγάλη οικονομική κρίση, η οποία θα μεταφερθεί και σε εμάς.

Θα Σας εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ και μάλιστα χρησιμοποιώντας παραδείγματα, ώστε να καταλάβετε. Μη Σας κουράσω με έννοιες κλπ, τις οποίες τόσο καιρό κουραστήκατε να ακούτε.

Ας πάρουμε το παράδειγμα μίας εταιρείας, που δεν είναι μαζί μας πια... Ας πούμε την Lehman Brothers. Όπως γνωρίζετε, κατέρρευσε και συμπαρέσυρε δεκάδες άλλες εταιρείες και νοικοκυριά.

Πως έφτασε, όμως, σε αυτή την κατάσταση ένας τέτοιος οικονομικός κολοσσός?? Ας ξεκινήσουμε ένα παράδειγμα και θα καταλάβετε!

Η L.B. είχε σα μία από τις κύριες ασχολίες της τις επενδύσεις. Σκέφτηκαν, λοιπόν, να επενδύσουν σε δάνεια!! Χρησιμοποιώντας το underwritting, βάλθηκαν να θησαυρίσουν..

Τί είναι το underwritting θα με ρωτήσετε, και με το δίκιο Σας! Εξηγούμαι:

Έστω πως παίρνετε ένα δάνειο από μία τράπεζα. Ας πούμε ένα στεγαστικό... Οφείλετε να το αποπληρώσετε και μαζί με το κεφάλαιο, θα έχετε και κάποιους τόκους. Μέχρι εδώ σαφές...

Τί έκανε η L.B.? Πήγαινε στην τράπεζα κι αγόραζε το δάνειό Σας. Έδινε το κεφάλαιο και κάποιους τόκους (αφού το αποπλήρωνε σχεδόν άμεσα) και μετά Εσείς χρωστούσατε σε εκείνους. Δεδομένου του ότι θα καθυστερούσατε σίγουρα την αποπληρωμή του δανείου (εννοώντας, πως δε θα το αποπληρώνατε την ίδια μέρα, που το πήρατε), η L.B. υπολόγιζε στους τόκους του δανείου Σας, που πλέον εισέπραττε η ίδια.

Μακροπρόθεσμα πρόκειται για μία ιδιαίτερα κερδοφόρα σκέψη κι επιχείρηση!! Κάπου εδώ ξεκινάει το μπλέξιμο...

Οι Lloyd's του Λονδίνου, που δημιούργησαν το underwritting, είχαν εκφράσει ευθύς εξ' αρχής το βαθμό επικινδυνότητας.

Σίγουρα ένα μέρος του κινδύνου άπτεται στη μεγάλη καθυστέρηση ή και στην καθόλου αποπληρωμή του δανείου. Στην πρώτη περίπτωση εισπράτεις ες αεί τόκους, οπότε κάτι βγάζεις.. Στη δεύτερη περίπτωση κατασχέτεις την ακίνητη περιουσία του δανειολήπτη κι είσαι οικονομικά ορθός.

Η επικινδυνότητα βρίσκεται στο ότι εάν η αποπληρωμή καθυστερήσει αρκετά, χάνεις για πολύ καιρό το κεφάλαιο, που δαπάνησες για την αγορά του δανείου. Εάν, δε, έχεις κάνει το ίδιο πράγμα για εκατομμύρια δανειολήπτες (όπως έκανε η L.B.), τότε χάνεις ένα μεγάλο κεφάλαιο για αρκετό διάστημα...

Πολλοί από τους δανειολήπτες, είχαν υποθηκεύσει τα σπίτια τους, ώστε να εκδοθεί το δάνειο . Τα σπίτια των περισσοτέρων, όμως, ανήκαν στην Lehman Brothers, η οποία είχε αγοράσει και τα δάνεια.. Οπότε τί να κατασχέσει??? Κάτι ήδη δικό της?!?!

Αυτόν τον κίνδυνο ούτε οι Lloyd's δε μπόρεσαν να τον προβλέψουν...

Έδωσε η L.B. ένα σωρό χρήματα για να αγοράσει τα δάνεια, αλλά αυτά τα χρήματα δε της δόθηκαν ποτέ από τους δανειολήπτες! Άλλοι καθυστερούσαν, άλλοι δεν είχαν.. Στο μεταξύ, όμως, το κεφάλαιο είχε φύγει από τη Lehman και τα έξοδα έτρεχαν, χωρίς να μπορεί η επένδυση του underwritting να αποδώσει...

Κάπου εκεί ήρθε το τέλος....

Ο κυριότερος λόγος είναι αυτός... Από εκεί και πέρα υπάρχουν και τα υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη των μεγάλων εταιρειών με τους τεράστιους και προκλητικούς μισθούς τους.

Διαχειριζόντουσαν τα κεφάλαια και τις τύχες των επιχειρήσεων, αμοίβονταν αδρά και η οικονομική κρίση των εργοδοτών τους μεγάλωνε και βύθιζε οικονομικά οικοδομήματα σε βάθη απρόσιτα ακόμα και για τον πιο ευφάνταστο ανθρώπινο νου....

Φτάσαμε, λοιπόν στο σήμερα! Την κρίση δε θα την καταλάβει ο συνταξιούχος κι ο μισθωτός (όσο έχει δουλειά ακόμα...). Την κρίση την καταλαβαίνουν οι εταιρείες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες...

Εκεί όπου η ρευστότητα έχει μείζουσα σημασία. Εκεί όπου η ρευστότητα δεν υπάρχει.. Κι ακόμα είμαστε στην αρχή.

Ας σκεφτόμαστε θετικά. Όλα είναι μια επανάληψη! Και παλαιότερα υπήρξε κρίση. Αντιμετωπίστηκε...

Μετά τιμής