Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Λίγο τακτ, ρε παιδιά... ( Και λίγο ταλκ... )

Χρόνια το λέω στους φίλους μου….

Μη μου μιλάτε για ολοκληρώματα και προόδους! Δώστε μου μαθηματικά περιπτέρου και θα πάρω άριστα!!!

« Η απάντηση στην κατακραυγή των πολιτών " πώς φάγατε τα λεφτά; ", είναι " σας διορίσαμε όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο. Τα φάγαμε όλοι μαζί, σε μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος " »

Τάδε έφη Θεόδωρος Πάγκαλος.

Ακολουθούν εύλογα ερωτήματα:

1. Γιατί πέσαμε να τον φάμε τον άνθρωπο, σύντροφοί μου?? Είπε κάτι ψευδές??

Αφήστε το πρώτο κομμάτι. Είναι λίγο υπερβολικό ( αν και θα Σας εκμυστηρευτώ κάτι παρακάτω ). Μετά την τελεία έρχεται το «ζουμί»: « Τα φάγαμε όλοι μαζί, σε μία πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος ». Δε νομίζω, πως σε αυτό έχει πολύ άδικο ο ,εκλεγμένος από Εσάς, βουλευτής…

Αν μας ενοχλεί η πραγματικότητα κι η παραδοχή, πως όλοι θέλαμε να φάμε και κάποιοι τα κατάφεραν, τότε…

Η πρόθεση μετράει, σύντροφοι! Η πρόθεση να φάμε με την πρώτη ευκαιρία!

Η πρόθεση να διοριστούμε στο Δημόσιο με την πρώτη ευκαιρία!

2. Εάν βάλουμε κάτω τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων ( τουλάχιστον 600.000 ) θα δούμε, πως 1 στους 5 ενταγμένους στο εργατικό δυναμικό της Ελλάδας, υπηρετεί το ελληνικό δημόσιο.

1 στους 5 σημαίνει, πως αρκετοί από εμάς έχουν δημόσιο υπάλληλο ανάμεσα στα άμεσα συγγενικά τους πρόσωπα. Οπότε, ( θεωρητικά σκεπτόμενος ) όντως μας διόρισαν στο Δημόσιο….

Για την ακρίβεια, μας εξαγόρασαν μέσω του δημοσίου… Δίκαιη ανταλλαγή: « Εσύ θα είσαι δημόσιος υπάλληλος κι εγώ, με τη βοήθειά Σου, δημόσιο πρόσωπο » !

3. Σας παρακαλώ, μιας και προσωπικά δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος κι εφ’ όσον δεν διαθέτω συγγενή διορισμένο, όπως μου αποδοθούν τα χρήματα, που λέτε.

Κάνουμε μια πρόχειρη και πολύ μεγαλόκαρδη πράξή:

- 14 χρόνια κι 8 μήνες δημόσιος υπάλληλος ( από την πρώτη θητεία Σημίτη, μην πάμε πιο πίσω ).

- Μισθός € 600 ( τσάμπα θα δούλευα ).

- 14 ( χρόνια ) x 14 ( μισθοί το χρόνο ) x 8 ( ακόμα μήνες ) x € 600 = € 940.800. Σας παρακαλώ να μου τα δώσετε σε 6 δίμηνες ισόποσες επιταγές.

4. Σας πέρασε από το μυαλό, πόσο σε υπόληψη μας έχουν? Να έχουν γίνει όλα αυτά και να γίνεται μία τέτοια δήλωση!

Δεν εξετάζουμε την φιλαλήθεια της δήλωσης, αλλά το ύφος.

Καμμία ανησυχία για το περί δικαίου αίσθημα.

Φωνάζετε για τα κλεμμένα κι εκείνοι Σας λένε, με τρόπο Ποντιοπιλατικό, κάτι τέτοιο!

Πραγματικό ή όχι, καλύτερα, να μην το εξετάσουμε.

Επικεντρωθείτε στο ύφος.

Σας έχω πει άπειρες φορές, πως πρέπει να αποδεχτούμε την τεράστια ευθύνη μας. Πως πρέπει να κατηγορήσουμε πρώτα εμάς προσωπικά.

Σας το είπα με κάποιο σχετικό τακτ, όμως. Κι ας μην έχω καμμία υποχρέωση ή τύψη… Ειδικά απέναντί Σας.

Οι υπεύθυνοι, απλά, σε λίγο θα Σας βάλουν να τους πείτε κι ευχαριστώ! Η δήλωση ( ενδόμυχα ) αυτό λέει.

« Αφού θέλατε να κλέψετε, να μην κλέψουμε κι εμείς? Ο καθένας όπως κι όσο μπορεί! Ε… Πάλι καλά, που επιλέξαμε να Σας αφήσουμε να κλέψετε κι Εσείς λίγο! »

Ειλικρινή μεταμέλεια το λένε στη νομική. Είναι αυτό, που λείπει από τους εκλεγμένους μας / Σας…

Κι, εντάξει… Την ειλικρίνεια θα δυσκολευόμασταν να τη δεχτούμε από εκείνους. Αλλά μεταμέλεια ( απλή, χωρίς δάκρυα ), θα έπρεπε να δείξουν. Τουλάχιστον αυτή την περίοδο.

Άντ’ αυτού, μας γνωρίζουν τόσο καλά, που κάνουν δηλώσεις τέτοιου τύπου…

Σημείωση: Κύριε Πάγκαλε, κόβω κι αποδείξεις….

Σημείωση 2: « Τimeo Danaos et dona ferentes ». « Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας », δηλαδή. Αυτό αναφέρεται από τον Βιργίλιο στη Αινειάδα… Μας λέει, πως ήταν δήλωση του Λαοκόωντα προς τους Τρώες, αντικρίζοντας τον Δούρειο Ίππο.

« Φοβού τους πολιτικούς και διορισμούς φέροντας », σύντροφοι!!!

Όλα εδώ πληρώνονται….

Μετά τιμής,

Μπεεεεεε

Ενώ οδηγούσα σήμερα, άκουγα ραδιόφωνο κι άκουσα για μία πορεία του Π.Α.Μ.Ε….

Μπράβο, ρε σύντροφοι!!

Είχα καιρό να ακούσω για πορεία ευρέους μεγέθους! Είχα αρχίσει να ανησυχώ.

Νόμιζα, πως αποφασίσατε να κάνετε διακοπές έπ’ αόριστον.

Δεν έχει ενδιαφέρον?? Του Έλληνα ο τράχηλος Δ.Ν.Τ. δεν υπομένει.

Φωνάζατε – φωνάζατε και???

Αύγουστος και Σεπτέμβριος νεκροί κινητοποιήσεων μήνες! Πήγατε διακοπές κι εγκαταλείψατε τας επάλξεις!

Είπαμε: Το Δ.Ν.Τ., Δ.Ν.Τ…. Η φτώχεια, φτώχεια… Η οικονομική εξαθλίωση, οικονομική εξαθλίωση… Αλλά κι οι διακοπές, διακοπές!!!

Πώς να περάσουμε έτσι το μήνυμα, σύντροφοι??

Πώς να καταλάβουν, πως κάτι δεν πάει καλά??

Όταν οι καφετέριες είναι γεμάτες… Όταν με κάθε ευκαιρία μεταμορφωνόμαστε σε εκδρομείς… Όταν πάμε τις διακοπές μας… Όταν κατά την περίοδο των διακοπών, κάνουν διακοπές κι οι κινητοποιήσεις…

Πιθανότατα τους 2 μήνες των καλοκαιρινών διακοπών, κάνει διακοπές κι η κρίση!

Εκεί καταλήγουμε….

Επειδή η αμέσως επόμενη εικασία δε μας συμφέρει καθόλου.

Τους 2 ολόκληρους αυτούς μήνες δεν πήγε διακοπές οι κρίση. Σίγουρα δε λείψατε ούτε Εσείς 2 μήνες διακοπές.

Οι «εργατοπατέρες», όμως, έλειψαν! Οι κύριοι αυτοί με τις παχυλές αποδοχές ( πάνω από € 200.000 ετησίως – βλέπε Πολυζωγόπουλο, πρώην προέδρου Γ.Σ.Ε.Ε., ή πάνω από € 150.000 ετησίως – βλέπε Παναγόπουλο, νυν πρόεδρο Γ.Σ.Ε.Ε. για παραδείγματα ) σίγουρα είχαν όλη την άνεση να λείπουν 2 μήνες! Και παραπάνω, για να λέμε την αλήθεια.

Όχι!! Όχι!! Να είστε σίγουροι, πως δεν ξεκουράστηκαν! Να είστε βέβαιοι, πως οργάνωναν τον αγώνα..

Πρόβατα… Πρόβατα επί σφαγήν…

Πόσο αγωνιστικό είναι, την περίοδο των διακοπών, να λείπετε από τους δρόμους, κύριοι και κυρίες μου??

Από τις ξαπλώστρες κάποιου νησιού ή από τα παγκάκια του χωριού Σας δε νομίζω, πως περνάνε πολλά μηνύματα στην κυβέρνηση.

Τώρα, που είπα «χωριού».. Δεν έχει πλάκα, που μας πήραν από την ελληνική ύπαιθρο και τώρα μας ωθούν πάλι πίσω?? Δεν έχει πλάκα, που μας λεν, ότι δεν παράγουμε?? Εν Αθήναις, τι να παράγεις??

Επανέρχομαι.

Μην επαναστατήσετε… Απλές παρατηρήσεις Σας κάνω.

Μη μου πείτε, πως Σας προσβάλλω… Ότι Εσείς κάνατε ολιγοήμερες διακοπές… Το σύνολο των διακοπών όλων των συντρόφων έφτασε το δίμηνο. Λάθος??

Κατά τη διάρκεια του διμήνου αυτού, αναπαυθήκατε. Μιας κι είναι «μέρες μάχης Μαραθώνα», είπατε να πάρετε μία ανάσα πριν τον αγώνα….

Γυρίσατε Εσείς, γύρισαν κι οι «εργατοπατέρες», γύρισαν κι η φτώχεια, η εξαπάτηση, η κρίση…

Σα μοναδικοί και πρωτοπόροι, που είμαστε, εκτός του να πηγαίνουμε εμείς διακοπές, στέλνουμε και τις καταστάσεις!

Το δίμηνο Αύγουστος – Σεπτέμβρης τα προβλήματα αδείονται!!

Βέβαια… Μία πορεία τον Αύγουστο δεν βολεύει… Πού να αφήνεις την παραλία… Άλλωστε δε δουλεύεις… Ποιό το νόημα???

Γυρίσαμε, λοιπόν!

Άντε… Καλή βοσκή στο κουτόχορτο! Οι «βοσκοί» μας, σίγουρα, κάνουν καλή δουλειά…

Μετά τιμής,

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

ΨυΧοφόρος

Πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές.

Ευτυχώς, λόγω της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, αλλά και της γενικότερης απαξίωσης των πολιτικών από τον λαό, ακόμα δεν έχουμε δει τα γνωστά σόου σε τηλεοράσεις και παράθυρα.

Οι υποψήφιοι είναι πλέον γνωστοί.

Εύχομαι να πάτε να ψηφίσετε αυτή την φορά. Να ψηφίσετε, όμως, με πλήρη γνώση της πράξης Σας...

Να ψηφίσετε ουχί βάσει χρωματικής στήριξης του υποψηφίου, αλλά βάσει γνώμης. Βάσει της δικής Σας γνώμης.

Στο κάτω - κάτω της γραφής, η επιλογή Σας στις δημοτικές εκλογές δεν είναι αδιάφορη! Σας επηρρεάζει άμεσα... Για την πόλη που ζείτε πρόκειται...

Μελετήστε, όσο γίνεται, τους υποψηφίους και καταλήξτε. Καταλήξτε συνειδητά.

Αν, πάλι, δε συμφωνεί κάποιος υποψήφιος με τις δικές Σας αντιλήψεις, τότε.... Τότε να πάτε και να ψηφίσετε ΑΚΥΡΟ. Μην επιλέξετε τη αποχή και το λευκό!

Η αποχή δείχνει αδιαφορία ( κάτι που μεταφράζεται κατά το βουλείν ) και το λευκό δείχνει συγκατάβαση...

Η ψήφος Σας αυτή την φορά πρέπει να δείξει την αλλαγή ιδιοσυγκρασίας, η οποία εμφανίστηκε μετά την ολοκληρωτική κατάρρευση των πολιτικών μας.

Πρέπει να είναι μία κατάθεση ΨΥΧΗΣ. Τόσα χρόνια η αδιαφορία μας προς τις κάλπες μας οδηγούσε στο σήμερα...

Σας αρέσει το σήμερα? Εάν όχι, φροντίστε να διαμορφώσετε το αύριο καλύτερα...

Οι δημοτικές εκλογές είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Είναι καιρός να δείξουμε με στοιχεία, πως ξυπνήσαμε...

Ήρθε η στιγμή να μεταμορφωθούμε σε ψυχοφόρους! να "φέρουμε", δηλαδή, την ψυχή μας κι όχι μόνο την ψήφο μας....

Η ιστορία και τα πρόσωπά της..

15 Οκτωβρίου 1992.... Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία μόλις ξεκινά.

Όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλους του εμφυλίους, η αγριότητα ήταν τεράστια. Συνήθως τα πιο απεχθή περιστατικά συμβαίνουν σε αυτού του είδους τους πολέμους...

1995.... Το τέλος του εμφυλίου έρχεται και μαζί κι η οριστική διάπσαση της μέχρι τότε ηνωμένης Γιουγκολαβίας...

Λίγο πριν το τέλος του πολέμου συνέβη ένα από τα χειρότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η σφαγή στη Srebrenica.

Το τί ακριβώς έγινε είναι ακόμα ομιχλώδες. Ο αριθμός των θυμάτων είναι αόριστος...

Υπολογίζεται, πως 8.373 Βόσνιοι ( άνδρες κι αγόρια )εκτελέστηκαν από τους Σέρβους ( η παραστρατιωτική ομάδα "Σκορπιοί" είχε αναλάβει την επιχείρηση ).

Η ευρύτερη περιοχή της πόλης Srebrenica ήταν μείζωνος σημασίας για τους Σέρβους. Ήταν απαραίτητη για τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητος του νέου σερβικού κράτους.

Στη λογική αυτή, όποια περιοχή κατελάμβαναν τα σέρβικα στρατεύματα, "καθαριζόταν" από οποιοδήποτε μουσουλμανικό - βοσνιακό στοιχείο...

Οικογένειες χωρίζονταν, άμαχοι εκτελούνταν! Ακόμα κι απλοί Σέρβοι αγρότες συμμετείχαν στις επιχειρήσεις αυτές... "Βοηθούσαν" με όποιο τρόπο μπορούσαν στον πόλεμο αυτό.

Από την 6η Ιουλίου του 1995 τα πράγματα δεν εξελίσσονταν καλά για την πόλη. Οι Σέρβοι είχαν αρχίσει την προέλασή τους. Οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, που είχαν απομείνει στην περιοχή, δεν προσπάθησαν ΚΑΝ να προστατεύσουν τους Βόσνιους. Οι Ολλανδοί της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας ήταν απλοί θεατές, αν κι είχαν εντολή υπεράσπισης της πολής, των κατοίκων και της σταθερότητας της περιοχής...

Στις 12 Ιουλίου ξεκινούν οι βαρβαρότητες... Οι πρώτες εκτελέσεις είναι γεγονός κι η πόλη έχει παραδοθεί πλήρως... Έχει παραδοθεί στις φλόγες και στους Σέρβους.

Στις 22 του ίδιου μήνα όλα είχαν τελειώσει....

Εκτός των περίπου 8.000 Βοσνίων, υπολογίζεται πως ακόμα άλλοι 25.000 - 30.000 άνθρωποι έπεσαν θύματα αυτής της τρομερής εθνικής εκκαθάρισης.

Η σφαγή της Srebrenica θεωρείται το χειρότερο έγκλημα στην μεταπολεμική εποχή. Η διάρκεια κι η σκληρότητα των μαζικών εκτελέσεων ήταν ανατριχιαστική...

Κι ενώ αυτά είναι τα γεγονότα ( ή τουλάχιτον αυτά φαίνεται, πως είναι ), η συνέχεια της ιστορίας είναι συγκλονιστική.

Κάθε χρόνο στην πόλη τηρείται μια ημέρα μνήμης για το περιστατικό αυτό. Συγκλονιστικές μορφές κι αφόρητος πόνος πρωταγωνιστούν.

Σε μία γωνιά, όμως, της γειτονικής Σερβίας το σκηνικό είναι εντελώς διφορετικό!

Οι Σέρβοι ευχαριστούν τον τότε πρόεδρό τους, Slobodan Milosevic, για τη συγκεκριμένη επιχείρηση!

Θεωρούν σημαντική την προσφορά του στη "θετική" για τους Σέρβους έκβαση του πολέμου. Επίσης, θεωρούν, πως η σφαγή της Srebrenica ήταν επιβεβλημένη και βοήθησε στην εξέλιξη του πολέμου!!

Την ίδια μέρα, με μικρή χιλιομετρική διαφορά, ένα τέτοιο γεγονός έχει 2 τόσο αντίθετες ερμηνείες!

Προϊόν σύγχυσης? Δε νομίζω....

Ανέκαθεν η ιστορία είχε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 πρόσωπα!

Η σφαγή της Srebrenica για τους μεν, είναι ο θρίαμβος της Srebrenica για τους δε!

Προσοχή: Η σφαγή είναι αποδεκτό γεγονός κι απο τους Σέρβους...

Σημείωση 1: Θεωρείται κι έχει σχεδόν αποδειχτεί, πως στις σφαγές της Srebrenica συμμετείχαν, δυστυχώς, κι Ελληνικές "ειρηνευτικές" δυνάμεις....

Σημείωση 2: Σε αυτή την τρελή κοινωνία, που ζούμε όλα γίνονται. Πλέον το έγκλημα αυτό δεν θεωρείται "γενοκτονία". Το γεγονός, ότι οι Σέρβοι αρκέστηκαν στα αρσενικά μέλη της κοινωνίας, καθιστά τον όρο αβάσιμο ( σύμφωνα με στρατηγούς, δικαστήρια κι ειδικούς ), αφού οι Βόσνιες επέζησαν! Δεν εξοντώθηκε το γένος...

Σημείωση 3: Για να ονομαστεί ένα έγκλημα ως "γενοκτονία" δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός θυμάτων. Κι ένας άνθρωπος είναι αρκετός...

Σημείωση 4: Η ιστορία πάντα γραφόταν από το νικητή και, συνήθως, όπως εκείνος ήθελε.. Η μοναδική εξαίρεση είναι κι αυτή ελληνική! Ο πελλοπονησιακός πόλεμος δεν εξιστορήθηκε από τους Σπαρτιάτες, αλλά από τους ηττημένους Αθηναίους, μιας κι οι Σπαρτη δε φημιζόταν για την καλλιτεχνική της φύση...

Ο Μικρός Πρίγκιπας

Αν χωρούσα κι εγώ
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να ‘ρθω
να μην σ’ έχει η λύπη

Τον παλιό μου εαυτό
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να ‘ρθω
στο μικρό σου τ’ αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη

Θα νικούσα το εγώ
που εδώ με κρατάει
έναν κοσμό να βρω
και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου