15 Οκτωβρίου 1992.... Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία μόλις ξεκινά.
Όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλους του εμφυλίους, η αγριότητα ήταν τεράστια. Συνήθως τα πιο απεχθή περιστατικά συμβαίνουν σε αυτού του είδους τους πολέμους...
1995.... Το τέλος του εμφυλίου έρχεται και μαζί κι η οριστική διάπσαση της μέχρι τότε ηνωμένης Γιουγκολαβίας...
Λίγο πριν το τέλος του πολέμου συνέβη ένα από τα χειρότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η σφαγή στη Srebrenica.
Το τί ακριβώς έγινε είναι ακόμα ομιχλώδες. Ο αριθμός των θυμάτων είναι αόριστος...
Υπολογίζεται, πως 8.373 Βόσνιοι ( άνδρες κι αγόρια )εκτελέστηκαν από τους Σέρβους ( η παραστρατιωτική ομάδα "Σκορπιοί" είχε αναλάβει την επιχείρηση ).
Η ευρύτερη περιοχή της πόλης Srebrenica ήταν μείζωνος σημασίας για τους Σέρβους. Ήταν απαραίτητη για τη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητος του νέου σερβικού κράτους.
Στη λογική αυτή, όποια περιοχή κατελάμβαναν τα σέρβικα στρατεύματα, "καθαριζόταν" από οποιοδήποτε μουσουλμανικό - βοσνιακό στοιχείο...
Οικογένειες χωρίζονταν, άμαχοι εκτελούνταν! Ακόμα κι απλοί Σέρβοι αγρότες συμμετείχαν στις επιχειρήσεις αυτές... "Βοηθούσαν" με όποιο τρόπο μπορούσαν στον πόλεμο αυτό.
Από την 6η Ιουλίου του 1995 τα πράγματα δεν εξελίσσονταν καλά για την πόλη. Οι Σέρβοι είχαν αρχίσει την προέλασή τους. Οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, που είχαν απομείνει στην περιοχή, δεν προσπάθησαν ΚΑΝ να προστατεύσουν τους Βόσνιους. Οι Ολλανδοί της ΒορειοΑτλαντικής Συμμαχίας ήταν απλοί θεατές, αν κι είχαν εντολή υπεράσπισης της πολής, των κατοίκων και της σταθερότητας της περιοχής...
Στις 12 Ιουλίου ξεκινούν οι βαρβαρότητες... Οι πρώτες εκτελέσεις είναι γεγονός κι η πόλη έχει παραδοθεί πλήρως... Έχει παραδοθεί στις φλόγες και στους Σέρβους.
Στις 22 του ίδιου μήνα όλα είχαν τελειώσει....
Εκτός των περίπου 8.000 Βοσνίων, υπολογίζεται πως ακόμα άλλοι 25.000 - 30.000 άνθρωποι έπεσαν θύματα αυτής της τρομερής εθνικής εκκαθάρισης.
Η σφαγή της Srebrenica θεωρείται το χειρότερο έγκλημα στην μεταπολεμική εποχή. Η διάρκεια κι η σκληρότητα των μαζικών εκτελέσεων ήταν ανατριχιαστική...
Κι ενώ αυτά είναι τα γεγονότα ( ή τουλάχιτον αυτά φαίνεται, πως είναι ), η συνέχεια της ιστορίας είναι συγκλονιστική.
Κάθε χρόνο στην πόλη τηρείται μια ημέρα μνήμης για το περιστατικό αυτό. Συγκλονιστικές μορφές κι αφόρητος πόνος πρωταγωνιστούν.
Σε μία γωνιά, όμως, της γειτονικής Σερβίας το σκηνικό είναι εντελώς διφορετικό!
Οι Σέρβοι ευχαριστούν τον τότε πρόεδρό τους, Slobodan Milosevic, για τη συγκεκριμένη επιχείρηση!
Θεωρούν σημαντική την προσφορά του στη "θετική" για τους Σέρβους έκβαση του πολέμου. Επίσης, θεωρούν, πως η σφαγή της Srebrenica ήταν επιβεβλημένη και βοήθησε στην εξέλιξη του πολέμου!!
Την ίδια μέρα, με μικρή χιλιομετρική διαφορά, ένα τέτοιο γεγονός έχει 2 τόσο αντίθετες ερμηνείες!
Προϊόν σύγχυσης? Δε νομίζω....
Ανέκαθεν η ιστορία είχε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 2 πρόσωπα!
Η σφαγή της Srebrenica για τους μεν, είναι ο θρίαμβος της Srebrenica για τους δε!
Προσοχή: Η σφαγή είναι αποδεκτό γεγονός κι απο τους Σέρβους...
Σημείωση 1: Θεωρείται κι έχει σχεδόν αποδειχτεί, πως στις σφαγές της Srebrenica συμμετείχαν, δυστυχώς, κι Ελληνικές "ειρηνευτικές" δυνάμεις....
Σημείωση 2: Σε αυτή την τρελή κοινωνία, που ζούμε όλα γίνονται. Πλέον το έγκλημα αυτό δεν θεωρείται "γενοκτονία". Το γεγονός, ότι οι Σέρβοι αρκέστηκαν στα αρσενικά μέλη της κοινωνίας, καθιστά τον όρο αβάσιμο ( σύμφωνα με στρατηγούς, δικαστήρια κι ειδικούς ), αφού οι Βόσνιες επέζησαν! Δεν εξοντώθηκε το γένος...
Σημείωση 3: Για να ονομαστεί ένα έγκλημα ως "γενοκτονία" δεν υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός θυμάτων. Κι ένας άνθρωπος είναι αρκετός...
Σημείωση 4: Η ιστορία πάντα γραφόταν από το νικητή και, συνήθως, όπως εκείνος ήθελε.. Η μοναδική εξαίρεση είναι κι αυτή ελληνική! Ο πελλοπονησιακός πόλεμος δεν εξιστορήθηκε από τους Σπαρτιάτες, αλλά από τους ηττημένους Αθηναίους, μιας κι οι Σπαρτη δε φημιζόταν για την καλλιτεχνική της φύση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου