Πάμε και σε κάτι άσχετο, για να κλείσουμε!!
Κατηγορία: Αθλητικά!
Υποκατηγορία: Ολυμπιακός!
Σωτήριον Έτος 2010....
Όπως είχε προβλέψει ο Νοστράδαμος, σύμφωνα με τον ΜΕΓΑΛΟ Δημοσθένη Λιακόπουλο, κάτι σημαντικό θα γινόταν φέτος.
Συνέβη! Ο Ολυμπιακός εξέπεσε από τον Όλυμπο και προσγειώθηκε άτσαλα στον κόσμο των κοινών θνητών..
Ο πάταγος πολύς... Ο θρήνος μεγάλος... Η δυσαρέσκεια τεραστία...
Βλέπετε, εμείς οι Ολυμπιακοί είχαμε κάνει συμβόλαιο με τους τίτλους. Λέγοντας τίτλους εννοούμε τα πρωταθλήματα! Όχι "τίτλους τέλους".
Ψάχνουν όλοι να βρουν, τί έφταιξε! Ο πρόεδρος, οι παίκτες, οι προπονητές, το γρασίδι...
Ο πρόεδρος... Ο ΜΕΓΑΛΟΣ Σωκράτης! Ο "θείος" όλων των Ολυμπιακών! Ξαφνικά φορέσαμε το μανδύα του Φαρισσαίου κι ως αναμάρτητοι λιθοβολούμε! Για εμένα ο Κόκκαλης έχει το ακαταλόγιστο των ευθυνών και θεωρείται ευεργέτης. Όχι για τους τίτλους μετά τα "πέτρινα χρόνια", αλλά και μόνο επειδή έφερε παίκτες σα τον Giovanni. Παίκτες, που θα εξιστορώ στα παιδιά μου.
Οι Ολυμπιακοί αναποφάσιστοι... Μία θέλαμε πρωτάθλημα, μία πορεία στην Ευρώπη... Κάποιοι θέλαμε και τα 2! Ομάδα δε θελήσαμε ποτέ!
Τώρα??? Τώρα γενικό black-out. Περαστικά μας και καλή χώνεψη!
Ίσως μαζί με την αναδιοργάνωση κι αναγέννηση της Ελλάδας ήρθε η ώρα και του Ολυμπιακού..
Υπομονή, παίδες! Ο Ολυμπιακος δε χάνεται.. Θα βγει δυνατότερος!
Δε Σας το λέω από άποψη ιδέας. Μη ζούμε με αυταπάτες...
Ο Ολυμπιακός είναι "μαγαζί-γωνία"! Κάποιος τυχοδιώκτης θα βρεθεί να δαπανήσει τεράστια χρηματικά ποσά! Δε θα είναι η πρώτη φορά...
Πόσοι και πόσοι "Ολυμπιακοί" δεν έχουν βρεθεί... Κοσκωτάς, Σαλλιαρέλης, Κόκκαλης! Όλοι, έβαλαν από την τσέπη τους για την ομάδα της καρδιάς τους.
Γελάτε?!?! Χαίρομαι! "Ευχάριστο Διάλειμμα" Σας υποσχέθηκα!
Η πραγματικότητα, παρ' όλα αυτά, δεν αλλάζει!
Είναι τέλος εποχής! Ο Ο.Σ.Φ.Π. έχασε το πρωτάθλημα κι αυτό είναι είδηση! Αυτό είναι κι η επιβράβευση του Κόκκαλη! Να αποτελεί είδηση η απώλεια ενός και μόνο Πρωταθλήματος!
Είναι αρχή εποχής! Πλεόν ζητάμε ομάδα!
Γράφοντας από το Πασσαλιμάνι, βλέποντας τα Goody's και φέρνοντας στο μυαλό μου όσα βράδια έχω κατέβει εδώ κι έχω ανέβει στα δέντρα, με τα καπνογόνα από κάτω, αισθάνομαι την υποχρέωση να πω κάτι:
Σε ευχαριστώ, "θείε"! Σε ευχαριστώ, που σχημάτιζες αρκετά συχνά το χαμόγελο στα χείλη μου! Κάθε χρόνο, σχεδόν....
Σημείωση: Giovanni, Giovanni για πάντα στο Λιμάνι. Ευτυχισμένος και μόνο που σε είδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου