Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

DESPERTAMOS....

Γειά Σας, φίλοι μου!

Αγωνιστές ή όχι...

Πολύ όμορφα στο Σύνταγμα χθες! Κόσμος υπήρχε, παλμός υπήρχε, κοινή γραμμή υπήρχε!!

Επίσης υπήρχαν "επαναστατικά" σκουπίδια από "επαναστατικά" σαντουϊτς, "επανασταστικές" μπύρες, "επαναστατικά" μπουκάλια νερό...

Ο επαναστάτης, προφανώς, δε μπορεί να πετάξει τα σκουπίδια του στους κάδους! Ο "αγώνας" τον έχει συνεπάρει κι έτσι τα εγκαταλείπει στους δρόμους γύρω της Βουλής. Ούτε καν μέσα σε αυτή, που θα ήταν και λογικότερο...

Επίσης, αντίθετα με την ύπαρξη απορριμάτων, υπήρχε μηδενική συμμετοχή ελληνικών σημαιών! Εντάξει, "αδέρφια" μας οι Ισπανοί, αλλά δεν είναι λογικό να υπάρχουν περισσότερες ισπανικές σημαίες από ότι ελληνικές... Λίγο με στεναχώρησε αυτό.

Με χαροποίησε απίστευτα, όμως, το ότι είδα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων στην διαμαρτυρία! Ελάχιστοι μετανάστες... Μη με πείτε "ρατσιστή" πάλι! Απλά σε όποια πορεία πάω και βλέπω μετανάστες για το χαβαλέ, με ενοχλεί...

Χθες (και σήμερα το πρωί) η συντριπτική πλειοψηφία των παρευρισκομένων ήταν Έλληνες.

Φυσικά, δεν είδα μία κεντρική οργάνωση, αλλά αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό!

Εάν το κίνημα οδηγηθεί κάπου, οι "μπροστάρηδες" θα γεννηθούν από τον κόσμο μέσω και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Το μόνο σίγουρο είναι, πως πρέπει να βρεθούν 10 - 20 άτομα να πρωτοστατήσουν! Να δώσουν μία δυναμική και μία πορεία..

Θα μου άρεσε να έβλεπα π.χ. τους Locomondo σήμερα να παίζουν σε μία γωνία! Έτσι, ρε παιδί μου... Για την Ελλάδα! Να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος...

Άσχετο: Μέχρι και συνθήματα εναντίον του Γ. Νταλάρα άκουσα... Ο Τζιμάκος θα κάνει τρελές χαρές, που δικαιώθηκε!

Διαπίστωση: Είναι πολύ όμορφη η Αθήνα μας, παιδιά... Όταν είναι ανθρώπινη, είναι πολύ ωραία...

Συνεχίζω...

Χάρηκα, που είδα πρόσωπα χαμογελαστά, καθαρά και με σπίθα στο μάτι! Όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα, πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε με όραμα.. Με όνειρο... Μόνο μέσα από το όραμα οδηγείσαι κάπου!

Διαπίστωση 2: Πολύ οργανωμένοι οι κύριοι της Δ.Ε.Η.. Πρέπει να είχαν κι ISO από την κυρία Παπαρήγα.. Αλλά δε τους είχα δει εκείνους παλαιότερα! Ήταν βολεμένοι και, λόγω φόρτου εργασίας, δε μπορούσαν να συμμετέχουν στις πορείες των Ιδ. Υπαλλήλων και των απλών πολιτών, πιθανώς..

Χθες κατάλαβα για ακόμα μία φορά, πως η λέξη ΕΥΤΥΧΙΑ δε γράφεται με €, αλλά με Ε... Όσο δύσκολα κι αν περνάμε είχαμε όλοι έναν παλμό και μία χαρά! Άλλοι, επειδή κάτι κάναμε επιτέλους, άλλοι επειδή ξυπνήσαμε κάπως, άλλοι επειδή είχε πλάκα το όλο σκηνικό....

Διαπίστωση 3: Τα κανάλια πού ήταν, ρε παιδιά?? Τέτοια συγκέντρωση και τα κανάλια ένα πεταχτό κτύπημα στα δελτία... Ζωντανή σύνδεση ούτε σαν σκέψη... Μα, τί λέω.? Δεν είχε αίμα!! Οι αιμοσταγείς φίλοι μας, που σε μεγάλο αριθμό φωτογραφίζονται από το αλήτες - ρουφιάνοι - δημοσιογράφοι, δεν είχαν κάτι να δείξουν! Περισσότερο μας έδειχναν Ισπανία...

Πάντως η μεγαλύτερη μου διαπίστωση έμεινε για το τέλος...

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ: Πόσο τράγικα φάνηκε χθες, πως κράτος και παρακράτος είναι ΕΝΑ, μόνο όποιος ήταν εκεί χθες μπόρεσε να το καταλάβει! Το (παρα)κράτος δεν ήθελε να προκαλέσει χθες, επειδή η κατάσταση θα ξέφευγε εντελώς. Έτσι δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι! Και προκλητικά φάνηκε, πως δε θα γινόταν τίποτα!

Φάνηκε από το πρώτο λεπτό... Οι δυνάμεις καταστολής ήταν ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ για το μέγεθος της κινητοποίησης. Ακριβώς, επειδή οι "γνωστοί - άγνωστοι" (χαχαχαχαχα) δε θα προκαλούσαν επεισόδια, τα οποία θα έσπρωχναν και τον κόσμο σε ακρότητες..

Αισθάνθηκα σα να παρακολουθώ ένα φιλικό μεταξύ Αστυνομίας και διαδηλωτών! Χαμόγελα κι από τις δύο "ομάδες", φιλοφρονήσεις.... Αλλά, μην γελιέστε: Με την πρώτη ευκαιρία ο φιλικός αυτός αγώνας θα γίνει παιχνίδι σωτηρίας στην κατηγορία...

Μπράβο, φίλοι μου! Ας συνεχίσουμε έτσι!

Όπως Σας έχω πει εδώ κι ένα χρόνο ο αγώνας δε θέλει αίμα! Θέλει διάρκεια! Παραλυτικές διαμαρτυρίες.... Εάν παραλύσει η πρωτεύουσα κι οι μεγάλες πόλεις, θα παραλύσει η κυβέρνηση..

Πάμε.... Όλοι μαζί και με χαμόγελο!!!

Υ.Γ. Συγχαρητήρια στους κατοίκους της Μυτιλήνης! 150.000 κόσμος στο νησί, 150 "αγανακτισμένοι"..

Υ.Γ. 2: Συγχαρητήρια και στους κατοίκους του Αγρινίου! 100.000 κάτοικοι, 40 "αγανακτισμένοι"...



Μετά τιμής..

Δεν υπάρχουν σχόλια: