Ημέρα Τρίτη, 16.09.2008...
Μετά από ένα επαγγελματικό ραντεβού, ο δρόμος μου με έφερε στις 15:00 στην οδό Φιλελλήνων στο κέντρο της Αθήνας. Η όδος Φιλελλήνων, για όσους δεν ξέρουν, είναι ο δρόμος μπροστά από την πλατεία του Συντάγματος, ο οποίος καταλήγει στους Στήλους του Ολυμπίου Διός.
Όπως καταλαβαίνετε μία τέτοια μέρα, με τα καταστήματα ανοιχτά, τα σχολεία σε λειτουργία κι όλους τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου να έχουν επιστρέψει στις θέσεις τους, οι δρόμοι ήταν ασφυκτικά γεμάτοι κι η θερμοκρασία σε απελπιστικά επίπεδα.
Φυσικά η οδός Φιλελλήνων δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Σχεδόν ακίνητα τα αυτοκίνητα, οι οδηγοί σε απελπισία και ξαφνικά βλέπω κάτι, το οποίο με έκανε να βγω από τα ρούχα μου (κάτι βολικό, θα πείτε, αφού με τον ήλιο πάνω από το κεφάλι μου το μόνο αρμόζον ένδυμα ήταν το μαγιώ..).
Στην αριστερή λωρίδα υπήρχε ένα όχημα του δήμου Αθηναίων, το οποίο καθαρίζει το οδόστρωμα!!!!!
Η ταχύτητα του μικρού αυτού φορτηγου είναι 2 km/h... Βρισκόμενο στην αριστερή εκ των τριών λωρίδων ενός ΚΕΝΤΡΙΚΟΤΑΤΟΥ δρόμου είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα κυκλοφοριακό κομφούζιο.
Δεν αντιλέγω.. Η καθαριότητα ενός δήμου, κι ιδιαίτερα αυτού της πρωτευούσης, είναι σημαντικότατη υπόθεση. Εξ ίσου σημαντική, μην πω σημαντικότερη, είναι όμως κι η υγεία των πολιτών του. Ψυχική και σωματική...
Όσο σημαντική είναι βέβαια κι η κυκλοφοριακή "εικόνα" του προαναφερθέντος δήμου. Όλα παίζουν το ρόλο τους. Η καθαριότητα, η κυκλοφορία οχημάτων και πεζών, οι ανθρώπινες συνθήκες... Όλα πρέπει να φροντίζονται από τη δημοτική αρχή στον ίδιο βαθμό.
Φυσικά η επιλογή της συγκεκριμένης ώρας για εργασίες ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ καθαρισμού μπορεί, και πρέπει, να θεωρηθεί βλακώδης! Ένα φορτηγό, κινούμενο με 2 km/h, "σαρώνει" καθημερινά την Αθήνα σε ώρες αιχμής, διογκώνοντας το ΗΔΗ κορεσμένο κυκλοφοριακό της Πρωτεύουσας.
Εδώ και καιρό έχω πάψει να πιστεύω, πως οι "άρχοντες" του τόπου μας ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για το καλό μας. Επίσης έχω απογοητευτεί με τις ενέργειες και τις επιλογές τους σε διάφορα θέματα. Πλεόν έχω μειώσει δραματικά τις απαιτήσεις μου απέναντι τους. Δε σας κρύβω, πως παλαιότερα θεωρούσα, ότι για να κατεχεις ένα δημόσιο αξίωμα, πρέπει να διαθέτεις λίγο περισσότερο μυαλό, λίγη περισσότερη διορατικότητα, λίγο περισσότερο συναίσθημα και καλύτερη αντίληψη της κοινωνικής ευθύνης από τους υπόλοιπους, απλούς, πολίτες.
Τί πιο αυτονόητο από το να γίνονται οι εργασίες καθαριότητος (ειδικά με χρήση τέτοιων μηχανημάτων) τις βραδινές ώρες. Τί πιο αυτονόητο.....
Θα μου πείτε, βέβαια, πως αυτό μας βολέυει εδώ στην Ελλάδα... Όχι εμας, τους πολίτες, αλλά το δήμο. Τον οδηγό του οχήματος, τον προϊστάμενό του, τον αντιδήμαρχο, το δήμαρχο... ΌΛΟΥΣ! Κάνοντας τις εργασίες αυτές μέρα-μεσημέρι (κυριολεκτικά), τελειώνουν τη δουλειά τους το απόγευμα και πάνε στις οικογένειές τους ήσυχοι και με καθαρή συνείδηση.
Μήπως κάποιος να τους ενημερώσει, πως ο δήμος δεν είναι μία δημόσια επιχείρηση?! Είναι ένας 24ωρος οργανισμός! Ζωντανός οργανισμός... Οι δημότες δε τους εξέλεξαν για να δημιουργούν (περισσότερα) προβλήματα, αλλά για να αντιμετωπίζουν το σύνολό τους.
Δεν αντιλέγω.. Κι ο οδηγός του δήμου άνθρωπος είναι, όπως κι οι προϊστάμενοί του. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ιδιαίτερη κι ευαίσθητη εργασία.
Ας μη δούλευαν πρωινές ώρες οι άνθρωποι αυτοί. Ας είχαν τα πρωινά ελεύθερα κι η βάρδιά τους να ήταν νυχτερινή.
Μη μου πείτε, πως τα πράγμτα αυτά δεν είναι εύκολα κλπ.. Όλα θέμα επιλογής είναι. Πολλοί από εμάς δουλεύουμε. Αν μας πει ο εργοδότης μας, πως η βάρδια μας είναι νυχτερινή, τότε έχουμε την επιλογή να μείνουμε ή να φύγουμε. Αν έχουμε ανάγκη τη δουλειά μας θα μείνουμε! Ειδικά αν ξέρουμε, πως ΜΟΝΟ έτσι μπορεί να γίνει η δουλειά μας ορθότερα κι ευκολότερα. Για να μην αναφέρω το αίσθημα ευθύνης, που θα ήθελα, να διακατέχει τους δημοσίους υπαλλήλους.
Μην πάρετε το παράδειγμά μου για το δήμο Αθηναίων ως το μοναδικό. Στην οδό Θεοφιλοπούλου, στα σύνορα Δάφνης με την Αθήνα, το απορριματοφόρο κάνει τη "βόλτα" του στις 16:00. Στη Γλυφάδα τις 19:00.... Φανταστείτε.....
Υ.Γ. Θα ήθελα πάρα πολύ να έγραφα το "δήμο" με "Δ", αλλά δε μπόρεσα. Βλέπετε με παραπέμπει στο Δήμο της Αθήνας εκείνα τα παλιά χρόνια... Τότε που υπήρχαν Δημότες σαν τον Περικλή..
Μετά τιμής,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου